ut quondam Creta fertur Labyrinthus in alta parietibus textum caecis iter ancipitemque mille viis habuisse dolum, qua signa sequendi frangeret indeprensus et inremeabilis error; haud alio Teucrum nati vestigia cursu impediunt texuntque fugas et proelia ludo, delphinum similes qui per maria umida nando Carpathium Libycumque secant [luduntque per undas] hunc morem cursus atque haec certamina primus Ascanius, Longam muris cum cingeret Albam, rettulit et priscos docuit celebrare Latinos, quo puer ipse modo, secum quo Troia pubes; Albani docuere suos; hinc maxima porro accepit Roma et patrium servavit honorem; Troiaque nunc pueri, Troianum dicitur agmen |
Come un tempo, si dice, nell'alta Creta il Labirintoaveva un passaggio coperto da buie pareti ed un doppio inganno con le mille vie, per dove un incomprensibile ed irripetibile intrico rompeva i segnali del proseguire; non diversamente i figli dei Teucri bloccano di corsa i passaggi ed intrecciano fughe e scontri per gioco, simili ai delfini, che nuotando per gli umidi mari solcano il (mar) libico e Carpazio (e giocan nell'onde), Ascanio per primo ripetè questo tipo di corsa e queste gare, cingendo di mura Alba Longa, ed istruì gli antichi Latini a celebrarli, nel modo in cui lui da ragazzo, e con lui la gioventù troiana; Gli albani insegnarono ai loro; di qui poi la grandissima Roma imparò e conservò il rito dei padri; ora si chiama Troia ed i ragazzi schiera troiana |