Cicerone, Tuscolanae Disputationes: Libro 05; 41-50, pag 2

Cicerone, Tuscolanae Disputationes: Libro 05; 41-50

Latino: dall'autore Cicerone, opera Tuscolanae Disputationes parte Libro 05; 41-50
[XV] [43] Atque cum perturbationes animi miseriam, sedationes autem vitam efficiant beatam, duplexque ratio perturbationis sit, quod aegritudo et metus in malis opinatis, in bonorum autem errore laetitia gestiens libidoque versetur, quae omnia cum consilio et ratione pugnant, his tu tam gravibus concitationibus tamque ipsis inter se dissentientibus atque distractis quem vacuum solutum liberum videris, hunc dubitabis beatum dicere [XV] [43] E siccome i turbamenti dellanimo producono miseria, e invece le tranquillità rendono la vita beata, essendoci un doppio motivo di turbamento, il fatto che la tristezza e il timore siano rivolte a cose ritenute mali e la letizia e la passione esultante siano rivolte ad una concezione erronea di bene, poichè tutte combattono con la saggezza e la razionalità, mentre queste tanto gravi agitazioni sono loro stesse discordi e separate fra loro, tu dubiterai di chiamare felice chi sembrerà libero, sciolto, privo daffanno
Atqui sapiens semper ita adfectus est; semper igitur sapiens beatus est E poichè il sapiente si trovò sempre in questa condizione, dunque il sapiente è sempre felice
Atque etiam omne bonum laetabile est; quod autem laetabile, id praedicandum et prae se ferendum; quod tale autem, id etiam gloriosum; si vero gloriosum, certe laudabile; quod laudabile autem, profecto etiam honestum; quod bonum igitur, id honestum E ogni cosa buona è procacciatrice di gioia; deve dunque essere definito e portato a sè ciò che procura gioia; e ciò che è così e anche glorioso; e se è glorioso, certo è lodevole; e se è lodevole, certo è anche onesto; dunque ciò che è buono è anche onesto

Maybe you might be interested

Cicerone, Tuscolanae Disputationes: Libro 03; 34-64
Cicerone, Tuscolanae Disputationes: Libro 03; 34-64

Latino: dall'autore Cicerone, opera Tuscolanae Disputationes parte Libro 03; 34-64

[44] At quae isti bona numerant, ne ipsi quidem honesta dicunt; solum igitur bonum, quod honestum; ex quo efficitur honestate una vitam contineri beatam [44] Ma neppure loro definiscono oneste le cose che annoverano come buone; dunque il solo bene è ciò che è onesto; da ciò deriva che la vita felice è contenuta nella sola onestà
Non sunt igitur ea bona dicenda nec habenda, quibus abundantem licet esse miserrimum Infatti non bisogna considerare nè definire buone, le cose, abbondando le quali, è possibile essere sventuratissimo

Maybe you might be interested

Cicerone, Tuscolanae Disputationes: Libro 04; 61-70
Cicerone, Tuscolanae Disputationes: Libro 04; 61-70

Latino: dall'autore Cicerone, opera Tuscolanae Disputationes parte Libro 04; 61-70

[45] An dubitas quin praestans valetudine, viribus, forma, acerrumis integerrumisque sensibus, adde etiam, si lubet, pernicitatem et velocitatem, da divitias, honores, imperia, opes, gloriamsi fuerit is, qui haec habet, iniustus, intemperans, timidus, hebeti ingenio atque nullo dubitabisne eum miserum dicere [45] O dubiti che uno forte di salute, potenze, bellezza, sensi aguzzissimi e sanissimi, aggiungi anche se ti piace larguzia e la velocità, dagli ricchezze, onori, comandi, beni,gloria- se chi ha queste cose sarà ingiusto, impaziente timidi, di intellogenza mediocre o nulla, dubiti di chiamarlo sventurato
Qualia igitur ista bona sunt, quae qui habeat miserrimus esse possit Quali sono questi beni tali che chi li abbia può essere chiamato sventuratissimo

Maybe you might be interested

Cicerone, Tuscolanae Disputationes: Libro 01; 502-526
Cicerone, Tuscolanae Disputationes: Libro 01; 502-526

Latino: dall'autore Cicerone, opera Tuscolanae Disputationes parte Libro 01; 502-526

Videamus ne, ut acervus ex sui generis granis, sic beata vita ex sui similibus partibus effici debeat Vediamo dunque che come un gruppo deve essere fatto da particole del proprio genere, così la vita felice da parti simili a sè
Quod si ita est, ex bonis, quae sola honesta sunt, efficiendum est beatum; ea mixta ex dissimilibus si erunt, honestum ex is effici nihil poterit; quo detracto quid poterit beatum intellegi E se è così, bisogna identificare la felicità dai bene che sono solo onesti; se quelli saranno mescolati a quelli dissimili, non si potrà ottenere da loro niente di onesto; e tolto ciò, chi potrà essere considerato felice
Etenim, quicquid est, quod bonum sit, id expetendum est; quod autem expetendum, id certe adprobandum; quod vero adprobaris, id gratum acceptumque habendum; ergo etiam dignitas ei tribuenda est Infatti, bisogna cercare qualunque cosa che sia bene; e e ciò che deve essere cercato, deve essere certamente approvato; ma ciò che approvi, deve essere considerato gradito e accettato; dunque deve essergli attribuita dignità
Cicerone, In Verrem: 01; 01-05

Cicerone, In Verrem: 02; 04-01-02

Cicerone, Filippiche: 04; 11-14

Cicerone, In Verrem: 02; 26-30

Cicerone, De Oratore: Libro 01; 06-10

Cicerone, In Verrem: 02; 05-56-60