Latino: dall'autore Plauto, opera Amphitruo parte Actus I, 361-400
SOSIA Tun domo prohibere peregre me advenientem postulas MERCURIUS Haecine tua domust SOSIA Ita inquam MERCURIUS Quis erus est igitur tibi SOSIA Amphitruo, qui nunc praefectust Thebanis legionibus, quicum nupta est Alcumena MERCURIUS Quid ais quid nomen tibi est SOSIA Sosiam vocant Thebani, Davo prognatum patre MERCURIUS Ne tu istic hodie malo tuo compositis mendaciis advenisti, audaciai columen, consutis dolis SOSIA Immo equidem tunicis consutis huc advenio, non dolis MERCURIUS At mentiris etiam: certo pedibus, non tunicis venis SOSIA Ita profecto MERCURIUS [370] Nunc profecto vapula ob mendacium SOSIA Non edepol volo profecto MERCURIUS At pol profecto ingratiis hoc quidem profecto certum est, non est arbitrarium SOSIA Tuam fidem obsecro MERCURIUS Tun te audes Sosiam esse dicere, qui ego sum SOSIA Perii |
SOSIA Io ritorno da un viaggio e tu vuoi proibirmi di entrare MERCURIO Perché, è casa tua SOSIA Te l'ho detto, no MERCURIO Chi è il tuo padrone SOSIA Il generalissimo tebano, Anfitrione, sposo di Alcmena MERCURIO Cosa vai dicendo Tu come ti chiami SOSIA A Tebe mi chiamavano Sosia, figlio di Davo MERCURIO Che monumento di faccia tosta Tu sei capitato qui per tua disgrazia, con il tuo carico di frottole tessute di imbrogli SOSIA Di tessuto ci ho soltanto la camicia, con cui sono arrivato MERCURIO Bugie, sempre bugie Con i piedi, sei arrivato, non con la camicia SOSIA Questo è vero MERCURIO [370] Vero è che le buschi per le tue bugie SOSIA È vero che non ci sto MERCURIO Vero è che le buschi lo stesso: questo vero è vero e non una frottola (Lo percuote) SOSIA Pietà, ti prego MERCURIO Hai il coraggio di dire che sei Sosia, quando Sosia sono io SOSIA Sono morto MERCURIO Morto Vedrai quello che ti spetta; di chi sei, ora |
MERCURIUS Parum etiam, praeut futurum est, praedicas quoius nunc es SOSIA Tuos, nam pugnis usu fecisti tuom pro fidem, Thebani cives MERCURIUS Etiam clamas, carnifex loquere, quid venisti SOSIA Ut esset quem tu pugnis caederes MERCURIUS Cuius es SOSIA Amphitruonis, inquam, Sosia MERCURIUS Ergo istoc magis, quia vaniloquo's, vapulabis: ego sum, non tu, Sosia SOSIA [380] Ita di faciant, ut tu potius sis atque ego te ut verberem MERCURIUS Etiam muttis SOSIA Iam tacebo MERCURIUS Quis tibi erust SOSIA Quem tu voles MERCURIUS Quid igitur qui nunc vocare SOSIA Nemo nisi quem iusseris MERCURIUS Amphitruonis te esse aiebas Sosiam SOSIA Peccaveram nam Amphitruonis socium ne me esse volui dicere MERCURIUS Sciebam equidem nullum esse nobis nisi me servom Sosiam fugit te ratio SOSIA Utinam istuc pugni fecissent tui MERCURIUS Ego sum Sosia ille quem tu dudum esse aiebas mihi |
SOSIA Tuo sono: mi hai acquistato a suon di pugni Aiuto, cittadini di Tebe MERCURIO Gridi anche, razza di boia Avanti, confessa: perché sei venuto SOSIA Perché tu avessi qualcuno da pestare MERCURIO Di chi sei SOSIA Di Anfitrione, l'ho detto, e sono Sosia MERCURIO Parli a vanvera, eh Allora ne buscherai di più Sosia sono io, non tu SOSIA [380] Magari; magari tu fossi Sosia e io ti bastonassi MERCURIO Cosa stai biascicando SOSIA Non parlo più MERCURIO Il tuo padrone, chi è SOSIA Chi vuoi tu MERCURIO E dunque, come ti chiami adesso SOSIA Io non ho altro nome che quello che vuoi tu MERCURIO Dicevi che sei il Sosia di Anfitrione SOSIA Che sbaglio Volevo dire socio MERCURIO Lo sapevo Qui non c'è altro Sosia che me Il cervello ti è andato in acqua SOSIA Fosse successo anche ai tuoi pugni MERCURIO Sono io quel Sosia che poc'anzi dicevi di essere tu |
SOSIA Obsecro ut per pacem liceat te alloqui, ut ne vapulem MERCURIUS Immo indutiae parumper fiant, si quid vis loqui SOSIA [390] Non loquar nisi pace facta, quando pugnis plus vales MERCURIUS Dic si quid vis, non nocebo SOSIA Tuae fide credo MERCURIUS Meae SOSIA Quid si falles MERCURIUS Tum Mercurius Sosiae iratus siet SOSIA Animum advorte nunc licet mihi libere quidvis loqui Amphitruonis ego sum servos Sosia MERCURIUS Etiam denuo SOSIA Pacem feci, foedus feci vera dico MERCURIUS Vapula SOSIA Ut libet quid tibi libet fac, quoniam pugnis plus vales; verum, utut es facturus, hoc quidem hercle haud reticebo tamen MERCURIUS Tu me vivos hodie numquam facies quin sim Sosia SOSIA Certe edepol tu me alienabis numquam quin noster siem; nec nobis praeter med alius quisquam est servos Sosia [400] |
SOSIA Ti prego, posso parlarti in santa pace, senza paura di buscarle MERCURIO Se hai qualcosa da dirmi, facciamo un piccolo armistizio SOSIA [390] Parlerò soltanto a pace fatta, dato che tu picchi più forte MERCURIO Avanti, parla Non ti toccherò SOSIA Posso fidarmi MERCURIO Devi SOSIA E se mi bidoni MERCURIO Che l'ira di Mercurio ricada su Sosia SOSIA Dammi retta Adesso che ho licenza di parlare, ti dirò che sono Sosia, servo di Anfitrione MERCURIO Ricominci SOSIA Ho fatto la pace, concluso il trattato, dico la verità MERCURIO Adesso le buschi SOSIA Fa' come ti pare e come ti piace, già che sei il più forte Ma comunque tu faccia, io non tacerò la verità MERCURIO Tu oggi non mi impedirai mai di essere Sosia SOSIA E tu non mi impedirai di essere io Sì, qui di Sosia ce n'è uno solo, e sono io [400] |