Cicerone, Tuscolanae Disputationes: Libro 05; 21-30

Cicerone, Tuscolanae Disputationes: Libro 05; 21-30

Latino: dall'autore Cicerone, opera Tuscolanae Disputationes parte Libro 05; 21-30
[VIII][21] -Vellem id quidem, sed habeo paulum, quod requiram [VIII][21] Lo vorrei certamente, ma o una piccola cosa da chiedere
Ego enim adsentior eorum quae posuisti alterum alteri consequens esse, ut, quem ad modum, si, quod honestum sit, id solum sit bonum, sequatur vitam beatam virtute confici, sic, si vita beata in virtute sit, nihil esse nisi virtutem bonum Io sono daccordo sulle cose che hai stabilito che siano conseguenti luno allaltro, così che come, se è buono solo quello che è onesto, ne consegue che la vita felice sia pianificata dalla virtù, così se la vita beata consiste nella virtù, senza virtù non può esserci alcun bene
Sed Brutus tuus auctore Aristo et Antiocho non sentit hoc; putat enim, etiamsi sit bonum aliquod praeter virtutem, tamen ad beate vivendum satis posse virtutem Ma il tuo Bruto, autori Aristo e Antioco, non pensa ciò; ritiene infatti anche se esiste qualche altro bene al di là della virtù, tuttavia la virtù è sufficiente per vivere bene

Maybe you might be interested

Cicerone, Tuscolanae Disputationes: Libro 01; 274-332
Cicerone, Tuscolanae Disputationes: Libro 01; 274-332

Latino: dall'autore Cicerone, opera Tuscolanae Disputationes parte Libro 01; 274-332

- Quid igitur - E che dunque
contra Brutumne me dicturum putas Credi forse che io parli contro Bruto

Maybe you might be interested

Cicerone, Tuscolanae Disputationes: Libro 01; 396-428
Cicerone, Tuscolanae Disputationes: Libro 01; 396-428

Latino: dall'autore Cicerone, opera Tuscolanae Disputationes parte Libro 01; 396-428

Tu vero, ut videtur; nam praefinire non est meum - Tu certo, come sembra; infatti non è mia abitudine mettere limiti
[22] -Quid cuique igitur consentaneum sit, alio loco [22] Dunque in altro luogo dirò che cosa sia comune a entrambi

Maybe you might be interested

Cicerone, Tuscolanae Disputationes: Libro 02; 01-41
Cicerone, Tuscolanae Disputationes: Libro 02; 01-41

Latino: dall'autore Cicerone, opera Tuscolanae Disputationes parte Libro 02; 01-41

Nam ista mihi et cum Antiocho saepe et cum Aristo nuper, cum Athenis imperator apud eum deversarer, dissensio fuit Infatti ci fu sempre questo disaccordo con Antioco e or ora con Aristone, quando mi trovai ad Atene come generale presso di lui
Mihi enim non videbatur quisquam esse beatus posse, cum in malis esset; in malis autem sapientem esse posse, si essent ulla corporis aut fortunae mala Non mi sembrava che ciascuno potesse essere beato, stando nei mali; ma che nei mali si potesse essere saggi se ci fossero alcuni malanni del corpo o della sorte
Dicebantur haec, quae scripsit etiam Antiochus locis pluribus, virtutem ipsam per se beatam vitam efficere posse neque tamen beatissimam; deinde ex maiore parte plerasque res nominari, etiamsi quae pars abesset, ut vires, ut valetudinem, ut divitias, ut honorem, ut gloriam, quae genere, non numero cernerentur; item beatam vitam, etiamsi ex aliqua parte clauderet, tamen ex multo maiore parte optinere nomen suum Si dicevano le cose che anche Antioco scrisse in più punti, che la virtù stessa poteva rendere di per sè la vita felice e tuttavia non felicissima; e poi erano nominate molte cose dalla parte più importante, anche se unaltra parte mancasse, come le forze, come la salute, come le ricchezze, come la fama, come la gloria, che si classifica per tipologia, non per quantità e che così una vita felice, anche se chiudesse da qualche parte tuttavia otteneva il suo nome dalla parte molto maggiore
Cicerone, In Verrem: 02; 04-106-110

Cicerone, In Verrem: 02; 21-25

Cicerone, In Verrem: 01; 01-05

Cicerone, In Verrem: 02; 04-96-100

Cicerone, Filippiche: 04; 11-14

Cicerone, De Oratore: Libro 01; 06-10